De spreekster stipt een zorg aan in het huidige leesonderwijs; Het is tegenwoordig uitgesplitst in allerlei vakken; technisch lezen, begrijpend lezen, vrij lezen... Begrijpend lezen wordt als apart vak aangeboden en is gericht op het aanleren van strategieën maar kinderen maken uit zichzelf de transfer naar het gebruik van teksten niet. Dit aanleren van deelvaardigheden is naar haar mening doorgeslagen. Zij wijst op de mogelijkheid om deze verschillende vaardigheden geïntegreerd te oefenen en uit te bouwen door teksten die samen gelezen worden altijd te lezen met het oog op begrip. Deze aandachtspunten voor het onderwijs licht zij helder toe en dit inzicht geef ik graag door want ik sta daar helemaal achter. Een tekst begrijpen vereist dat je hem goed leest en een tekst goed lezen vereist dat je hem begrijpt. Wees als leerkracht een rolmodel en leer de kinderen bij elke tekst na te denken over wat er staat, waar het over gaat, welke verbanden er worden aangegeven. Op deze manier laat je leerlingen zien waar lezen goed voor is (iets te weten komen, een fantasiewereld oproepen) en waarom het belangrijk is nauwkeurig te lezen (anders begrijp je niet wat er verteld wordt en heeft lezen dus geen zin).
De eerste leesbevorderingsactiviteit is de Boekenproeverij. Wij zitten in een opstelling zoals je in de klas ook hebt of kunt maken: In groepjes. Per groepje krijgen wij door Susanne, die een schort heeft omgedaan, een dienblad met boeken voorgeschoteld; Ons voorgerecht. Wij mogen er van gaan 'proeven', en dat doen we graag. We bekijken de boeken en pakken er uit wat ons het meest aanspreekt. We raken vanzelf aan de praat over onze 'smaken'. Sommige 'gerechten' smaken anders dan we op het eerste gezicht dachten; Soms positief, soms negatief. Dit is een leuke vorm om in de klas uit te proberen. Op een bijbehorend formulier kunnen de leerlingen opschrijven wat 'naar meer smaakt'. Als leerkracht moet je vooraf stapels breed gevarieerde boeken neerleggen. De bedoeling van deze activiteit is namelijk kinderen in aanraking te brengen met boeken, genres, auteurs, die zijn normaal gesproken misschien niet uit zouden kiezen. Het is een leuke manier om in korte tijd veel boeken te bekijken en elkaar tips te geven. Susanne loopt rond in haar rol als ober en is beschikbaar voor vragen. Belangrijk bij deze werkvorm is dat motivatie van de leerling voorop staat. Het avi-niveau is veel minder belangrijk als het kind gemotiveerd is om het boek te lezen!
De tweede werkvorm is Ontmoeting met een vreemdeling. Hierbij legt de leerkracht bij elk groepje kinderen een aantal ingepakte boeken in. Op de verpakking staat een cryptische omschrijving van de inhoud. Welke beschrijving spreekt je aan? Wat zit er in het pakje? Was dit wat je verwacht had? Spreekt het je aan? Het uitpakken van de pakjes en ontdekken van de inhoud vinden zelfs wij als volwassenen leuk, zo blijkt; De 1 scheurt het pakje snel open, de ander peutert voorzichtig aan het plakband om het papier niet te beschadigen. Geen pakje blijft ingepakt liggen. We wisselen onze mening vanzelf uit in ons groepje. Ook vragen we ons af hoe lang de 'juf' bezig is geweest met inpakken en beschrijven van de pakketjes... Maar we zouden geen leerkrachten zijn als we daar niet allerlei praktische oplossingen voor uit onze mouw wisten te schudden... We moeten op een memoblaadje een minirecensie schrijven over een boek dat je positief of negatief is opgevallen. Dit blaadje plakken we op een flapover; Zo kan de hele 'klas' onze aanraders en afraders lezen. Een workshop die inderdaad inspiratie biedt; Het borrelt ideeën aan onze tafel. Ik ben benieuwd naar de lancering van de site! |